முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான சிங்கள, வர்த்தகர்களின் ஆர்ப்பாட்டம்
-Vidivelli-
குமாரி ஜெயவர்தனா எழுதிய "இலங்கையின் இன, வர்க்க முரண்பாடுகள்" எனும் நூலில் இடம்பெற்ற கட்டுரையை காலத்தின் பொருத்தம் கருதி வாசகர்களுக்காக தருகின்றோம்.
இலங்கையில் ஏற்பட்ட மக்களுக்கிடையிலான பிரச்சினைகளுக்கு வர்த்தகத்தில் நிலவிய போட்டி ஒரு முக்கிய அம்சமாகும். 1875–1900 காலகட்டத்தில் பிரித்தானிய, வட தென்னிந்திய முதலீடுகள் இலங்கையின் காலனித்துவப் பொருளாதாரத்தைக் கட்டுப்படுத்தின. இலங்கையில் சிங்கள, தமிழ், முஸ்லிம் மக்களிடையே பூர்ஷ்வா வகுப்பொன்றும் எழுச்சியுற்றது. முஸ்லிம் பூர்ஷ்வாக்கள் வியாபாரத்திலேயே முதன்மையாக ஈடுபட்டனர். தமிழ் பூர்ஷ்வாக்கள் தோட்டச் செய்கை, உத்தியோகம் என்பவற்றிலிருந்து பணத்தைப் பெற்றனர். சிங்களவர்கள் சாராயக் குத்தகை, சுரங்கத்தொழில், தோட்டச் செய்கையில் செல்வத்தைப் பெற்றனர். எனினும் இலங்கைத் தமிழரும் சிங்களவரும் பிரித்தானியர், போரா, சிந்திகள், பார்சிகள், செட்டிகள், முஸ்லிம் போன்றோருடன் ஏற்றுமதி, இறக்குமதி மொத்த வர்த்தகத்தில் போட்டியிடுமளவு பலம் வாய்ந்திருக்கவில்லை. எனவே, பொருளாதார ரீதியாகப் பலவீனமாயிருந்த இவ்விரு பிரிவினரும், அரசாங்க சேவையையும் ஏனைய தொழில்களையும் பெற்றுக்கொள்வதற்காகப் போட்டியிட்டனர். எவ்வாறாயினும் சிங்கள சிறு வியாபாரிகள் ‘அந்நிய’ வியாபாரிகளுக்கு எதிராகத் தமது ஆத்திரத்தை வெளிக்காட்டும் ஒரு குழுவாக மாறினர்.
இலங்கைச் சிங்கள, தமிழ் தொழிற்றுறை உரிமையாளர்களின் பொருளாதார பலவீனத்தை பேர்குசன் வழிகாட்டியிலிருந்து பெறப்பட்ட பின்வரும் தரவுகளால் அறியலாம். 1863 இல் 33 நபர் ஏற்றுமதி, இறக்குமதியாளராகவும் முதன்மையான வர்த்தகர்களாகவும் இருந்தனர். இவர்களில் 27 நபர் ஐரோப்பியர், 4 நபர் பம்பாயைச் சேர்ந்த இந்தியர்கள், இலங்கையர் பி.பி.பெர்னாண்டோ என்பவரும் யாழ்ப்பாணத்து ஈ.நன்னித்தம்பி ஆகிய இருவருமே. 1880 இல் 54 நபரில் 50 பிரித்தானியர், பம்பாயைச் சேர்ந்த பார்சிக்காரர் இருவர், சார்ள்ஸ் டி.சொய்சா என்பவரும் ஜேரோனிஸ் பீரிஸ் என்பவருமே இரு சிங்களவர். உள்நாட்டு வர்த்தகத்தில் புறக்கோட்டை அரிசி, புடைவை வியாபாரத்தின் பெரும்பகுதி 73 நாட்டுக் கோட்டைச் செட்டிக் கம்பனிகளில் தங்கியிருந்தது. பல சரக்கு விற்பனையில் 35 முஸ்லிம் வர்த்தகர்கள் பங்குபற்றினர். இவ்வருடத்தில் தமிழ் அல்லது சிங்களக் கம்பனிகள் ஒன்றாவது இல்லை. 1880 இல் புறக்கோட்டை வர்த்தகத்தில் 86 செட்டியார் கம்பனிகளும், 64 முஸ்லிம் கம்பனிகளும், முதன்மைபெற்றன. எச்.டொன் கரோலிஸ் (தளபாடங்கள்), என்.எஸ்.பெர்னாண்டோ (உபகரணங்கள்) போன்ற விரல்விட்டு எண்ணக்கூடிய சிங்கள வியாபாரிகளே காணப்பட்டனர். 1890 இல் குஜராத்தைச் சேர்ந்த புதிய முஸ்லிம் வர்த்தகக் குழுவினர் போரா, கோஷா, மேமன் போன்றோர் ஏற்றுமதி, இறக்குமதி வர்த்தகத்தில் இடம்பெற்றனர். இவர்களே புதிய வியாபார முக்கியஸ்தர்களாக மாறி பிரித்தானியரின் கூட்டுப் பங்குதாரர்களாகவும் அமைந்தனர்.
முஸ்லிம் எதிர்ப்புப் பிரசாரமும் 1915 கலவரமும்
வியாபாரத்தில் காணப்பட்ட இத்தகைய அந்நிய ஆதிக்கத்திற்கு எதிரான வெறுப்பு சிங்கள வியாபாரிகளிடம் வெளிப்பட்டது. இத்தகைய பகைமை அநகாரிக தர்மபாலவினால் ‘பம்பாய் வணிகர்கள்’, ‘தென்னிந்திய தெருப்பொறுக்கியர்’ என வர்ணிக்கப்பட்ட சகலருக்கும் எதிராக இருந்தது. ஆயினும் பகைமை குறிப்பாக நகர, கிராமப் பகுதிகள் எங்கும் பரந்து காணப்பட்ட, வியாபாரிகளுக்கு எதிரானதாகவே அமைந்தது. சிங்கள, முஸ்லிம் வியாபாரிகள், கடைக்காரர் ஆகியோருக்கு இடையில் தீவிரப் போட்டி நிலவியது மாத்திரமன்றி, 1915 இல் நிலவிய போர்க்காலப் பற்றாக்குறை, பணவீக்கம் ஆகியவற்றால் அத்தியாவசியப்பொருட்கள் விலை அதிகரித்தபோது முஸ்லிம் கடைக்காரருக்கு எதிராக நுகர்வோரின் பகையும், தூண்டி விடப்பட்டது.
20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் ‘அந்நிய வர்த்தகர்கள்’ “மண்ணின் மைந்தர்களுக்கு” எதிரிகள் என்ற கருத்து சிங்களப் பத்திரிகை உலகில் பிரபல்யமாக்கப்பட்டது. இக்கருத்தின் முக்கிய பிரசாரகர்களில் ஒருவர் அநகாரிக தர்மபால. அவரது தகப்பனாராகிய எச்.டொன் கரோலிஸ் புறக்கோட்டையில் கடை வைத்திருந்த மிகச் சில சிங்களவர்களுள் ஒருவர். பல சிங்கள எழுத்தாளர், நாடகாசிரியர், பத்திரிகையாளர், பௌத்த பிக்குகள் ஆகியோர் சிங்கள அரசர்களின் வீரதீரச் செயல்கள் பற்றியும், அந்நியப் படையெடுப்புகளை வெற்றி கொண்டமையை நினைவு கூர்ந்தும், அத்துடன் அந்நிய வியாபாரிகளைக் கண்டித்தும், அவர்களது கடைகளைப் பகிஷ்கரிக்கும் படியும் சிங்களவரை வற்புறுத்தியும் எழுதினர். 1900 ஆம் ஆண்டு தர்மபாலா பின்வருமாறு எழுதினார்.
“நாட்டின் செல்வ வளத்தை அந்நியர்கள் எடுத்துச் செல்லும்போது எமது ‘மண்ணின் மைந்தர்களுக்கு’ போக்கிடம் எங்கே? இந்நாட்டில் வந்து குடியேறியோர் திரும்பிச் செல்வதற்கு அவர்களுக்கு நாடு உண்டு. ஆனால், சிங்களவர் செல்வதற்கு எந்த நாடும் இல்லை. அந்நியர்கள் குதூகலிக்கும் போது மண்ணின் மைந்தர்கள் இழப்புக்கு ஆளாவது என்ன நியாயம்? இங்கிலாந்துக்கு இரவலர் வருவதை தடுப்பதற்கு அந்நியர் தடைச்சட்டம் ஒன்று அந்நாட்டில் உள்ளது. ஆனால் உதவியற்ற, அப்பாவிச் சிங்களக் கிராமவாசி அவரது மூதாதையரது நாட்டின் செல்வத்தைத் திருடும் அந்நிய மோசடியாளருக்கு இரையாகின்றான்”
இக்காலத்தில் தர்மபாலவின் கண்டனங்கள் குறிப்பாக முஸ்லிம் வியாபாரிகளுக்கு எதிராகவே அமைந்தன. 1915 இல் அவர் எழுதினார்.
“அந்நியரான முகமதியர் ஷைலொக்கிய வழிமுறைகளால் யூதர்கள் போன்று செல்வந்தராய் மாறினர். 2358 வருடங்களாக அந்நிய முற்றுகைகளில் இருந்து நாட்டைக் காப்பதற்காக இரத்தத்தை ஆறுபோல் பெருக்கிய மூதாதையரைக் கொண்ட மண்ணின் மைந்தரான சிங்களவர் பிரித்தானியரின் கண்களில் நாடோடிகளாய்த் தெரிகின்றனர். தென்னிந்திய முகமதியர் இலங்கைக்கு வந்து, வியாபாரத்தில் எத்தகைய அனுபவமுமற்ற, உதாசீனம் செய்யப்பட்ட கிராமவாசியைக் காண்கிறான். இதன் விளைவு முகமதியன் முன்னேறுகிறான். ‘மண்ணின் மைந்தன்’ பின்தள்ளப்படுகிறான்.
சிங்கள குட்டி பூர்ஷ்வாக்களின் வேறு எழுத்துக்களும் சிங்களவரைத் தூண்டிவிடுவனவாக அமைந்தன. ‘சிங்கள ஜாதிய’ என்ற பத்திரிகை ஆசிரியராக இருந்த பியதாச சிறிசேன எனும் நாவலாசிரியர் “கரையோர முஸ்லிம்களிடமும் கொச்சிக்காரரிடமும் அந்நியரிடமும் கொடுக்கல், வாங்கல் வைத்திருக்க வேண்டாம்” எனச் சிங்களவரை வற்புறுத்தினார். சிங்கள தினசரியான ‘லக்மின’ கரையோர முஸ்லிம்களைப் பற்றிப் பின்வருமாறு கூறியது, “வெறுக்கத்தக்க இக்கும்பலை நாட்டிலிருந்து வெளியேற்றுவதற்குத் தகுந்த திட்டம் தீட்டப்படுதல் வேண்டும். ‘தினமின’ “முஸ்லிம்கள் இங்கு வேரூன்றிய எம் பகைவர்கள்” எனக் கண்டித்தது. இத்தகைய கருத்துக்களை வெளியிட்ட பத்திரிகைகளின் ஆசிரியர்கள் சிலர் மேல் வழக்குத் தொடரப்பட்டதுடன் ‘சிங்கள– ஜாதிய’ என்ற பத்திரிகையும் தர்மபாலவின் ‘சிங்கள– பௌத்தய’வும் தடை செய்யப்பட்டன.
1915 ஆம் ஆண்டில் இத்தகைய ஒரு பின்னணியிலேயே சிங்களவருக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் இடையே முதலாவது கலவரம் நாட்டின் பல பகுதிகளிலும் நடைபெற்றது. சமய எதிர்ப்புணர்வு இக்கலவரத்திற்கு வெளிப்படைக் காரணமாய் அமைந்தபோதும் யதார்த்தத்தில் இக்காலகட்டத்தின் பொருளாதார, அரசியல் நெருக்கடியையே இது பிரதிபலித்தது. இராணுவச் சட்டத்தின் கீழ், பிரித்தானிய துருப்புகள் எடுத்த நடவடிக்கையிலும் கலகத்திலும் நூற்றுக்கணக்கானோர் இறந்தனர். மத்தியதர வர்க்கத்தைச் சார்ந்த பல மதுவிலக்கு இயக்கத் தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்களில் புறக்கோட்டைச் சிங்கள வியாபாரிகளின் குடும்ப உறவினரும் அடங்குவர். புறக்கோட்டைப் பணக்கார வியாபாரியான டி.டி.பீரிஸ் என்பவர் முஸ்லிம் கடைகளைத் தாக்குவதற்காக மக்கள் கூட்டத்தைத் தூண்டினார் என நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்பட்டு சுடப்பட்டார். எச்.டொன் கரோலிஸின் மகனாகிய எட்மண்ட் ஹேவவிதாரணவுக்கு விதிக்கப்பட்ட மரண தண்டனை குறைக்கப்பட்டு, பின் சிறைச்சாலையில் மரணமானார். புறக்கோட்டையில் உபகரண வியாபாரியாக இருந்த என்.எஸ்.பெர்னாண்டோ என்பவருடைய மகன் என்.எஸ்.பெர்னாண்டோ விஜயசேகரவுக்கு மரண தண்டனையே விதிக்கப்பட்டுப் பின்னர் அதுவும் மாற்றப்பட்டது.
இத்தகைய கலவரங்களைப் பற்றி அநகாரிக தர்மபால என்ன கருத்துக் கொண்டிருந்தார்? இக்கலவரம் நடந்து ஒரு மாதத்தின் பின்னர் அவர் எழுதினார்.
“பிரித்தானியருக்கு ஜேர்மனியர் எவ்வாறோ சிங்களவருக்கு முஸ்லிம்கள் அவ்வாறே. முகமதியர் சிங்களவருக்கு சமயத்தாலும், இனத்தாலும், மொழியாலும் அந்நியர்கள். பௌத்த சமயம் இல்லாவிடின் மரணமே சிங்களவர் வேண்டுவர். பிரித்தானிய உத்தியோகத்தர் சிங்களவரைச் சுடலாம், தூக்கிலிடலாம், சிறைப்பிடிக்கலாம். ஆனால், எப்போதும் சிங்களவருக்கும் முஸ்லிம்களுக்குமிடையில் பகைமை உறவே உள்ளது. அந்நியரால் தமக்கு இழைக்கப்படும் அவமானங்களை இனிமேலும் பொறுக்கமுடியாது என்பதை அமைதிமிக்க சிங்களவர் இறுதியில் உணர்ந்து விட்டனர். முழுத்தேசமும் முஸ்லிம்களுக்கெதிராக எழுச்சியுற்றுவிட்டது. இதற்குப் பொருளாதார, ஆன்மீக ரீதியான காரணங்கள் இருந்தன”
அடுத்தடுத்த வருடங்களில் சிங்களவருக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் இடையிலான வெளிப்படையான பகைமைகள் குறைந்தன. ஆயினும், சிங்கள வியாபாரிகள் மத்தியில் நிலவிய சிறுபான்மையினர் எதிர்ப்புணர்வு சிங்கள பௌத்தரின் பிரக்ஞையில் ஆழப்பதிந்திருந்தது. இது 1982 இல் காலி, புத்தளம் போன்ற இடங்களில் நிகழ்ந்தது போன்று முஸ்லிம்களுக்கு எதிரான குழப்பங்களால் வெளிப்பட்டது. மேலும் சமீப காலத்துச் சிங்கள மேலாதிக்கம் வெளிப் பிரசாரத்தின் பொருளடக்கத்தாலும் வெளிப்பட்டது. எவ்வாறாயினும் இம்முரண்பாடு மத ரீதியாகக் குறைந்தபோதும் வியாபாரப் போட்டிகளின் அடிப்படையில் தொடர்ந்து நிலவுகிறது என்பது கவனிக்கத்தக்கது.
1970 களிலும் 1980 களிலும் தமிழர் எதிர்ப்பியக்கப் பிரசாரம் கிறிஸ்தவருக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் எதிராக முன்னைய காலகட்டத்தில் காணப்பட்ட உணர்விலிருந்து தோன்றியனவாகும். இவற்றில் அடிப்படையாகக் காணப்படுபவை: சிங்கள இனத்தின் மேன்மை பற்றிய உணர்வு, பௌத்தத்தைப் பாதுகாக்கும் விசேட பங்கு, ‘அந்நிய வியாபாரிகள்’ மேல் பகைமை, ‘மண்ணின் மைந்தர்’கள் மேலுள்ள அக்கறை என்பனவாகும். இவற்றுடன் இந்த நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில் மீண்டும் மீண்டும் குரலெழுப்பப்பட்ட (Ceylon Nation என்ற பத்திரிகையிலும் கூறியபடி) “சிங்களவர் தனித்து ஒதுக்கப்பட்டு ஆழ்கடலுக்கும் பிசாசுக்கும் இடையில் உள்ளனர். அவர்கள் செல்வதற்கு வேறு ஒரு நாடும் இல்லை. வேறு எந்த நாட்டுடனோ இனத்துடனோ இனரீதியான தொடர்பும் சிங்களவருக்கில்லை” என்ற கருத்தும் முக்கியமானது. கிறிஸ்தவருக்கும் முஸ்லிம்களுக்கும் எதிரான கருத்தியல் குட்டி பூர்ஷ்வா நலன்களுக்குச் சேவை செய்வதாய் வளர்க்கப்பட்டிருந்தது. ஆயினும் இத்தகைய கருத்தியல் குறிப்பிட்ட சில சூழலில் முதன்மைப்பட்டு ஏனைய வர்க்கங்களையும் கவர்வதாய் அமைந்தன.
இலங்கையில் வளர்ந்து வந்த தொழிலாளர் வர்க்கம் ஏனைய பல இனத்தைச் சார்ந்தவருடன் தோழமையுடன் இணைந்து கூட்டாகச் செயற்படுவதற்குப் பதிலாகச் சில சமயங்களில் சிங்கள, பௌத்த கருத்தியலுக்குப் பலியாகியது.
I don't know what is the wrong with Sri lankan people.They are alaway like to create a racism and communal basis no one interested to develop this country. One side Politics are corruption and looting other side are creating hate speech against minority. and other side the Chinese government giving lots loan to government final out come will be the Chinese will invade this country. At present US Dollar compare to Sri lankan Value is 163 Rs. LoL
ReplyDelete".....சிங்களவர் தனித்து ஒதுக்கப்பட்டு ஆழ்கடலுக்கும் பிசாசுக்கும் இடையில் உள்ளனர். அவர்கள் செல்வதற்கு வேறு ஒரு நாடும் இல்லை. வேறு எந்த நாட்டுடனோ இனத்துடனோ இனரீதியான தொடர்பும் சிங்களவர்களுக்கில்லை....."
ReplyDeleteசிங்களவர்கள் இவ்விதமான எண்ணங்களைக் களைந்து விட வேண்டும். அவர்கள் மனித இனத்தின் ஓர் பெறுமதியான அங்கமாகும்.
அவர்களை இன, குல, சாதி, நிற, வர்க்க, மொழி, பிரதேச வேறுபாடுகளுக்கு அப்பால் சகோதர, சகோதரிகளாக ஏற்றுக் கொள்வதற்கு சுமார் 50 முஸ்லிம் பெரும்பான்மை நாடுகளும் 180 கோடி முஸ்லிம்களையும் கொண்ட -தற்போதைய உலகின் கால் பகுதியினரான- இஸ்லாமிய சமுதாயம் தயாராகவே உள்ளது.
மன நிம்மதிக்குத் தேவையான அனைத்து அம்சங்களையும் கொண்ட, சிங்களவர்களுக்கும் சொந்தமான, ஓர் முழுமையான வாழ்க்கை முறை அவர்களுக்காகக் காத்திருக்கின்றது.
இஸ்லாத்தைக் கடைப்பிடிக்கும் ஓர் முஸ்லிமையோ அன்றி ஓர் இஸ்லாமிய நிறுவனத்தையோ தொடர்புகொள்ளும் தூரத்தில்தான் இத்தனையும் அவர்களுக்காக எளிதாக உள்ளது.
பல்துறைச் சாதனையாளர்களான சிங்களம் பேசும் சகோதரர்களும் உலகில் தமக்கிருக்கும் மதிப்பையும் மரணத்தின் பின்னான முடிவே இல்லாத சுவர்க்க வாழ்வையும் உறுதிப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும் என்பதே முஸ்லிம்களின் விருப்பமுமாகும்.