வீரமும், துணிச்சலும் முஸ்லிம்களின் அணிகலங்களாகட்டும்..!!

-இர்பான் ஏ. ஹமீட்-

“பசிகொண்ட மிருகங்கள் உணவுத் தட்டை நோக்கி எப்படி ஏனைய மிருகங்களை அழைக்குமோ அதுபோல முஸ்லிம்களை அழிக்க எதிரிகள் தங்களுக்குள் ஒரு சாரார் மற்றுமொரு சாராரை அழைத்து அறை கூவல் விடுப்பர்…”

இன்று உலகெங்கிலும் வாழும் முஸ்லிம்கள் அவலத்தின் உச்சத்தில் இருக்கிறார்கள்.

ஒவ்வொரு பொழுதும் முஸ்லிம் தேசத்தின் அவலக் குரல் கேட்டுத்தான் விடிகிறதோ என்று எண்ணுமளவு எங்கிலும் முஸ்லிம்களுக்கெதிரான அத்துமீறல்கள் நீக்கமற நிறைந்திருப்பதைக் காண முடிகின்றது.

“…(முஸ்லிம்களுக்கெதிரான வன்முறைகள் கட்டுக்கடங்காமல் கட்டவிழ்த்து விடப்படும் (அந்நேரத்தில் முஸ்லிம்களாகிய நாம் சொற்பமானவர்களாகவா இருப்போம்? என நபித் தோழர்கள் வினவுகிறார்கள். இல்லை நீங்கள் அதிகமாகத்தான் இருப்பீர்கள். இருப்பினும் வெள்ளத்தில் அடிபட்டுச் செல்லும் சருகுகளைப் போல சக்தியற்று இருப்பீர்கள். உங்கள் எதிரிகளின் உள்ளத்தில் உங்களைப் பற்றி இருந்த அச்சத்தை அல்லாஹ் கழற்றி விடுவான். மேலும் உங்கள் உள்ளங்களில்‘வஹ்ன்’ எனும் உள நோய் இருக்கும். நபித் தோழர் ஒருவர் கேட்டார்: ‘வஹ்ன்’ என்றால் என்ன? “உலக மோகம், மரணம் பற்றிய அச்சம்” என நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் பதிலளிக்கிறார்கள். (அஹ்மத்)

இரண்டு பில்லியன் எண்ணிக்கையினை முஸ்லிம்கள் எட்டிப் பிடிக்கப் போகிறார்கள். உலகில் அதி வேகமாக வளரும் மார்க்கமாக இஸ்லாம் இருக்கிறது. மேற்குலகில் இஸ்லாத்தை தழுவுவோர் எண்ணிக்கை அதிகரித்திருக்கிறது. இது போன்ற இனிப்பான செய்திகள் எம் செவிப்பறைகளைத் தட்டிக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய நாட்களில்தான் முஸ்லிம்கள் வகை தொகையில்லாமல் கொத்துக் கொத்தாக கொன்றொழிக்கப்படும் செய்திகளும் அவர்கள் கை கட்டி வாய் பொத்தி பார்த்துக் கொண்டிருக்க அவர்களின் சொத்துக்கள் சூரையாடப்பட்டு எஞ்சியவை தீக்கிரையாக்கப்படுகின்ற செய்தி(தீ)களும் எம் இதயங்களை பொசுக்கிக் கொண்டிருக்கின்றன.

“எதிரியை அடித்து வீழ்த்துபவன் வீரனல்லன். உண்மையான வீரன் கோபத்தின் போது தன்னை அடக்கிக் கொள்பவன்தான்”. (புகாரி, முஸ்லிம்)

“பலமுள்ள முஃமின் பலவீனமான முஃமினை விட மிகச் சிறந்தவனும் அல்லாஹ்வுக்கு மிக விருப்பமானவனும் ஆவான்.” (முஸ்லிம்) என்ற இரு நபி மொழிகளினூடாகவும் ஒரு இறை விசுவாசியிடம் இருக்க வேண்டிய சிறப்புப் பண்புகளை புரிந்து கொள்ள முடிகிறது.

துணிச்சலுக்கு முன்னுதாரணம்

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள்:

நபி (ஸல்) அவர்கள் வீரத்தின் விளை நிலமாக இருந்திருக்கிறார்கள். பத்ர் யுத்தக் களம். முஸ்லிம்கள் தரப்பு பிரபஞ்சக் காரணிகளின் அடிப்படையில் பலவீனமான அணியாக விளங்குகிறது. போரிட்டேயாக வேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தம் இருந்ததைப் போன்று வெற்றியீட்டியே ஆக வேண்டுமென்ற அவசியமும் இருந்தது. அனல் பறக்கும் சமரில் நபிகள் நாயகம் முன்னணியில் நின்று போராடுகிறார்கள். “எங்களை விட எதிரிகளுடன் மிக நெருக்கமாக நபிகள் (ஸல்) அவர்கள் நின்று போராடினார்கள். நாங்கள் நபிக்கு பின்னால் நின்று கொண்டுதான் யுத்தம் செய்தோம்.” என ஸஹாபாக்கள் நபி (ஸல்) அவர்களது துணிச்சலுக்கு சாட்சியம் சொல்கிறார்கள்.

ஒரு நாள் இரவு நேரம். எங்கும் கும்மிருட்டு. மதீனாவின் ஒரு கோடியில் ஏதோவொரு அசம்பாவிதத்திற்கான சப்தம் கேட்டது. நாங்கள் ஒருவரையொருவர் துணையாக அழைத்துக் கொண்டு வெளியே வருகிறோம். சப்தம் வந்த திக்கிலிருந்து நபியவர்கள் வருகிறார்கள். “அஞ்சும்படி எதுவும் கிடையாது. எல்லோரும் அவரவர் வீடுகளுக்கு சென்று விடுங்கள்” என நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

மக்கள் வீட்டை விட்டு வெளியே வருவதற்கு முன்னரே சம்பவ இடத்திற்கு இறைத் தூதர் அவர்கள் சென்று வருகின்றார்கள் என்றால் அவர்களின் துணிவைச் சொல்ல இதை விட வேறு என்ன வாழ்வியல் உதாரணம் தேவை…?

துணிந்து பேசிய தூதர்கள் பற்றி அல்குர்ஆன்…

ஓர்மம் ஒரு முஸ்லிமின் குணாம்சமாக இருக்க வேண்டும் என்பது இஸ்லாத்தின் வேண்டுதலாகும். இத்தகைய குணாம்சத்தைக் கொண்டவர்களை அல்லாஹ் அல்குர்ஆனில் சிறப்பித்துப் பேசுகின்றான்.

“யூசுஃப் (அலை) அவர்களை தவறாக அடைய எகிப்து நாட்டு மன்னரின் மனைவி எத்தனிக்கிறாள். அவர்கள் மறுத்து விடுகிறார்கள். வலுக்கட்டாயமாக அடைய நினைத்த போது நடந்த நிகழ்வில் கையும் களவுமாக மாட்டிக் கொண்ட மன்னரின் மனைவி குற்றத்தை அப்பாவி யூசுஃப் (அலை) அவர்கள் மீது போடுகிறாள். “உம்முடைய மனைவிக்கு தீங்கு செய்ய நினைத்தவன் சிறைவாசம் செல்ல வேண்டும். அல்லது கடும் தண்டனைக்கு ஆளாக வேண்டும்” (அல்குர்ஆன் : 12:25) என்று கடுந் தொனியில் மன்னரான தன் கணவனிடம் முறையிடுகிறாள்.

இக்கட்டான இந்த தருணத்தில் எதிர்த்து நிற்பது ஆபத்தானது. என்றாலும் மௌனியாக இருப்பது பேராபத்தானது என உணர்கிறார்கள் தாம் தன்னந் தனியாக இருக்கிறோம். மன்னரும், மனைவியும் நினைத்தால் எதுவும் செய்து விடுவார்கள் என்று எண்ணி கை கட்டி, வாய் பொத்தி, தலை குனிந்து யூசுஃப் (அலை) அவர்கள் நிற்கவில்லை. நெஞ்சை நிமிர்த்தி, துணிச்சலாக நடந்ததை சொல்கிறார்கள். “உங்கள் மனைவியான இந்தப் பெண்தான் அவளுடைய விருப்பத்திற்கு இணங்குமாறு என்னை அழைத்தாள்”. (அல்குர்ஆன் : 12 : 26)

“நூஹ் அலைஹிஸ்ஸலாம் தொள்ளாயிரத்து ஐம்பது ஆண்டுகள் தஃவாப் பணி செய்கிறார்கள். மிக சொற்பமானவர்கள்தான் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறார்கள். மனைவி, மகன் போன்ற நெருங்கியவர்களும் ஏற்றுக் கொள்ள மறுத்து விடுகின்றனர். இந்நிலையில் அந்தக் கூட்டத்தாரை அல்லாஹ் அழிக்க முடிவு செய்து விடுகின்றான். வெள்ளமாக வரப் போகும் அந்த அழிவிலிருந்து தங்களை தற்காத்துக் கொள்ள கப்பல் கட்டுமாறு அல்லாஹ்வின் கட்டளை.

நூஹ் அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் கடலே இல்லாத அந்த பூமியில் கப்பல் கட்டுவதைப் பார்த்த அந்த இறை நிராகரிப்பாளர்கள் பரிகாசம் செய்கின்றார்கள். அவர்கள் பெரும் கூட்டத்தினர். மிகவும் சொற்பமானவர்கள்தான் நூஹ் நபியோடு இருந்தனர். இருந்தாலும் அவர்கள் அஞ்சவில்லை. தலை குனிந்து மௌனியாக இருக்கவில்லை.

“அவருடைய சமூகத்தாரின் பிரதானிகள் அதன் சமீபமாகச் சென்ற போதெல்லாம் அவரைப் பரிகசித்தனர். அதற்கவர், “நீங்கள் எங்களை பரிகாசம் செய்கிறீர்களா! நிச்சயமாக நாங்களும் நீங்கள் பரிகாசம் செய்ததைப் போன்று உங்களை பரிகசிப்போம்” (அல்குர்ஆன் - 11:38) என பதிலளிக்கிறார்கள்.

“லூத்” தையும் (நம்முடைய தூதராக அவருடைய சமூகத்தாருக்கு நாம் அனுப்பி வைத்தோம்.) அவர் தம் சமூகத்தாரிடம், “மானக்கேடானதொரு காரியத்தை நீங்கள் செய்கின்றீர்களா? அகிலத்தாரில் எவரும் அதை இதற்கு முன்னர் செய்ததில்லை”

நிச்சயமாக நீங்கள் பெண்களை விட்டு விட்டு ஆண்களிடம் காம இச்சையை தணித்துக் கொள்ள வருகின்றீர்கள், மாறாக நீங்கள் மிக்க வரம்பு மீறிய சமூகத்தவராகவே இருக்கின்றீர்கள்” (என்று கூறினார்). (அல்குர்ஆன் : 7 : 80,81)

மானக்கேடான செயல்களில் மூழ்கிப் போயிருந்த தன் சமூகத்தாரை விளித்து லூத் அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் சொன்ன நெஞ்சுரமிக்க வார்த்தைகள்.

“நான்தான் உங்களின் மிக உயர்ந்த இரட்சகன்” என்று மார்தட்டிக் கொண்டு கொடுங்கோல் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த ஃபிர்அவ்ன் மூஸா நபியைப் பார்த்து “மூஸாவே! நான் உம்மை சூனியம் செய்யப்பட்ட ஒருவராகவே எண்ணுகிறேன்.” என்று கூறிய போது “ஃபிர்அவ்னே! நான் உன்னை, அழிக்கப்படுபவன் என்றே எண்ணுகின்றேன்” என்று பதிலளிக்கிறார்கள். (அல்குர்ஆன் : 17 : 101,102)

கொடுங்கோலன் ஃபிர்அவ்னின் இரத்தம் எப்படிக் கொதித்திருக்கும். அவனது கொடுமைகளும் கொட்டங்களும் கொஞ்சநெஞ்சமல்ல… அவை மூஸா நபிக்கு தெரியாதவையுமல்ல...

அனைத்தையும் அறிந்திருந்த மூஸா அலைஹிஸ்ஸலாம் அவர்கள் அவனுக்கு சொல்ல வேண்டியதை சொல்ல வேண்டிய தருணத்தில் முகத்துக்கு நேரே சொல்லிவிடுகிறார்கள்.

ஒரு இறை விசுவாசியிடம் இந்த ஓர்மம் இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகத்தான் அல்லாஹ் மேற்கண்ட நபிமார்களின் துணிச்சல்மிக்க வீர வாக்கியங்களை அல்குர்ஆனில் பதிவு செய்கின்றான்.

நமது பொறுப்பென்ன…?

சமகாலத்தில் முஸ்லிம்களுக்கெதிரான கெடுபிடிகள் உச்சத்தை தொட்டிருக்கின்றன. குறிப்பாக நாம் வாழும் இந்த இலங்கை நாட்டில் பெரும்பான்மை சமூகத்தைச் சேர்ந்த சில இனவாதிகளின் நச்சுக் கருத்துக்கள் அந்த சமூகத்தில் தாக்கம் செலுத்த துவங்கியுள்ளன என்பதை கடந்து போன கண்டிக் கலவரம் அபாய சமிக்ஞை ஒன்றை விட்டுச் சென்றுள்ளது.

சிங்களவர்களுக்காக தயாரிக்கின்ற உள்ளாடைகளிலும், உணவுகளிலும் கர்ப்பத் தடையை ஏற்படுத்தக் கூடியவைகள் சேர்க்கப்படுவதாகவும், உணவுப் பொருட்களில் மூன்று முறை துப்பி விட்டுத்தான் முஸ்லிம்கள் சிங்களவர்களுக்கு உணவகங்களில் உணவு பரிமாறுவதாகவும் போலியான குற்றாச்சாட்டுக்கள் முன்வைக்கப்பட்டன. ஐந்து, ஆறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னிருந்தே சொல்லப்பட்டு வந்த முஸ்லிம்களுக்கெதிராக வெறுப்புணர்வைத் தூண்டும் இவ்வாறான கருத்துக்களுக்கு முஸ்லிம் தரப்பிலிருந்து பதில் சொல்ல, பொறுப்புவாய்ந்த எந்தவொரு சாராரும் முன்வராத அல்லது கண்டு கொள்ளாமல் விட்டதன் விளைவை நாம் இப்போது மெல்ல மெல்ல அனுபவிக்க ஆரம்பித்திருக்கின்றோம் என்றுதான் எண்ணத் தோன்றுகிறது.

வீரமும், துணிவும் முஸ்லிம்களின் அணிகலன்களாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்காக கருத்துச் சொல்ல வந்த தனித்த ஒரு சிலரை கூட்டமாக தாக்கிவிட்டு வீறாப்பு பேசுவதுதான் துணிச்சல் என்று இடக்கு முடக்கான புரிதல்களுக்கு நாம் அகப்பட்டு விடக் கூடாது. அதுதான் பச்சைக் கோழைத்தனமான செயல். அப்படித்தான் எம்மில் பலர் நடந்து கொள்கிறார்கள். வீரத்தை புரிந்தும் வைத்திருக்கிறார்கள்.

நமக்கெதிராக சொல்லப்படுகின்ற குற்றச்சாட்டுகளுக்கு அந்தந்த சந்தர்ப்பத்தில் தக்க பதில் கொடுக்க வேண்டும். அதைத்தான் நபிமார்களின் மேற்கண்ட சம்பவங்களிலிருந்து நாம் புரிய வேண்டியிருக்கிறது.

நம் மீது யார் எதை வேண்டுமானாலும் சொல்லிவிட்டுப் போகட்டும். அல்லாஹ் பார்த்துக் கொள்வான் என்று கையாலாகாத்தனமாக இருந்துவிட்டு விமர்சனங்கள் விபரீதமான கட்டத்தை அடைகின்ற போது குனூத்துக்குள்ளும் ஃபிக்ஹுல் அகல்லிய்யாத்துக்குள்ளும் முஸ்லிம் சமூகத்தை முடக்கிப் போட நினைப்பது முதிர்ச்சியான செயலல்ல.

இன்னும் ஒரு சாரார் நம் சமூகத்தில் பரவலாக இருக்கிறார்கள். தெளிவான அல்குர்ஆன், அஸ்ஸுன்னாவின் படி வாழ்வோம் வாருங்கள் என்றழைப்போரை இஸ்லாத்தின் பரம எதிரிகளாகப் பார்ப்பவர்கள். பாரம்பரிய இஸ்லாத்தைத்தான் நாங்கள் பின்பற்றுவோம் என்று சொல்லிக் கொண்டு பாட்டன், பூட்டன் இஸ்லாத்தின் பெயரால் உருவாக்கியவற்றை உடும்புப் பிடியாக பிடித்துக் கொண்டிருப்பார்கள்.

இவர்கள் தங்களை இஸ்லாத்தின் காவலர்களாகவும் பிறரை காவாலியாகவும் நினைப்பவர்கள். மாற்றுக் கருத்துக் கொண்டவர்களை மதிக்கத் தெரியாதவர்கள். கருத்துக்களை கருத்தால் எதிர் கொள்வதற்கு திராணியற்றவர்கள். எதற்கெடுத்தாலும் அடி தடி என்று இறங்குபவர்கள்.

18 பள்ளிவாசல்கள், நூற்றுக்கணக்கான முஸ்லிம்களின் வீடுகள், பெருமளவான வர்த்தக நிலையங்கள், வாகனங்கள் என முஸ்லிம்களின் சொத்துக்களை கொள்ளையிட்டு, தீக்கிரையாக்கி விட்டு இனவாதிகள் போகும் வரை வாளாவிருந்தார்கள்.

கலவரத்தில் ஈடுபடுவர்களை கட்டுப்படுத்துவதற்கும் அவர்களை எதிர்கொள்வதற்கும் அவர்கள் பயன்படுத்தும் பொல், தடி மற்றும் கற்கள் போன்ற ஆயுதங்களை பயன்படுத்துவதற்கு இலங்கை அரசியல் யாப்பு சட்ட விதிகளில் எங்களுக்கும் அனுமதி இருந்தும் களத்திற்கு எவரும் வரவில்லை. கலவரத்தில் உயிரிழந்த சகோதரனின் ஜனாஸா விடயத்தில் மட்டும் முந்திரிக் கொட்டை மாதிரி முந்தி வந்து அதை நாங்கள் பெரும்பான்மை ஜமாஅத்தாரின் விருப்பத்திற்கு ஏற்பதான் நடாத்தி முடிப்போம் என ஊர்த் தலைமைகள் வீறாப்பும் வீரமும் பேசியிருக்கிறார்கள்.

நெருக்கடியான நேரங்களில் பொறுப்புவாய்ந்தவர்கள் முன்வராத பட்சத்தில் பொறுப்பற்ற இளைஞர்கள் முன்வருவதை தடுக்க முடியாமல் போய்விடும். அப்படி அவர்கள் களத்துக்கு வந்தால் இனவாதிகள் எதிர்பார்த்ததை இலகுவாக அடைந்து கொள்வார்கள்.

முஸ்லிம்களை சீண்டி அவர்களை ஆயுதம் ஏந்த நிர்ப்பந்திக்க வேண்டும். இலங்கை முஸ்லிம்களை தீவிரவாதிகளாக சர்வதேசம் பிரகடனம் செய்யும். அதன் பிறகு என்ன…? இலங்கை, முஸ்லிம்களுக்கு மற்றுமொரு மியன்மாராக மாறும். (நஊது பில்லாஹி மின்ஹா) இதுதான் இனவாதிகள் எதிர்பார்ப்பது.

குட்ட குட்ட குனிந்து போகவும் கூடாது. குட்டுகிறார்கள் என்பதற்காக புத்தியை குத்தகைக்கு கொடுத்துவிட்டு ஓவராக குதிக்கவும் கூடாது. இரண்டுக்குமிடையில் நடு நிலையான ஒரு போக்கை கடைப்பிடிக்க வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயமாகும்.

நெருக்கடியான நேரங்களில் ஹுதைபியா உடன்படிக்கையின் அணுகுமுறைகள் முன்னுதாரணமாகக் கொள்ளப்படவேண்டியவை.

1.“நாங்கள் யுத்தம் செய்வதற்கு வரவில்லை. உம்ரா கிரியை நிறைவேற்றத்தான் வந்துள்ளோம்” என்று உதுமான் (ரழி) அவர்களை தூதுவராக அனுப்பி கூறப்பட்டதன் மூலம் எதிரிகளிடம் பொய்யான வதந்திகள் பரவாமல் தடுக்கப்படுகின்றது. நோக்கம் தெளிவாகச் சொல்லப்பட்டதால் வீணான சந்தேகங்களும் களையப்படுகின்றன.

2.‘முஹம்மது ரஸுலுல்லாஹ்’என்று எழுதப்பட்ட உடன்படிக்கையில் ரஸுலுல்லாாஹ் என்ற வார்த்தையை எடுத்துவிட வேண்டும் என்று மக்கா முஷ்ரிகுகள் வேண்டிக் கொள்கிறார்கள். உடன்படிக்கையை எழுதிய அலி (ரழி) அவர்கள் உடன்படா விட்டாலும் நபி (ஸல்) அவர்கள் அதை அழித்து விடுகிறார்கள். சாத்தியமானவற்றில் விட்டுக் கொடுப்பதில் தப்பில்லை.

3. தூதுவராகச் சென்ற உதுமான் (ரழி) அவர்கள் கொலை செய்யப்பட்டு விட்டார்கள் என்ற செய்தி பரவுகிறது. அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள் தீர்க்கமான ஒரு முடிவுக்கு வருகிறார்கள். உதுமான் கொல்லப்பட்டால் அதற்கு பழி வாங்குவதற்காக உயிருள்ளவரை போராடுவோம். அதற்கு ஸஹாபாக்கள் எல்லோரும் ஏகோபித்து பைஅத் செய்கிறார்கள்.

கலவரமான சூழல் ஏற்படுகின்ற போது தலைமைத்தும் தாமதிக்காது தீர்க்கமான ஒரு முடிவுக்கு வரவேண்டும். அது போல மக்களும் அதற்கு முழுமையாக கட்டுப்பட வேண்டும். நெருக்கடியான நேரங்களில் வதந்திகள் பரவும். கேள்விப்பட்டதையெல்லாம் நம்பி விடவும் கூடாது. மக்கள் மத்தியில் பரப்பவும் கூடாது.

4. இந்த முறை உம்ரா செய்ய முடியாது. அடுத்த வருடம் வாருங்கள் என்று எதிரிகள் தரப்பில் நிபந்தனையிடப்படுகிறது. முஸ்லிம்களில் பலர் கொதித்துப் போகிறார்கள். தலைமைத்துவம் தூர நோக்கோடு அங்கீகரிக்கிறது. அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்குள் மக்காவையே வெற்றி கொள்ள முடிகிறது. தூர நோக்கும் தூய எண்ணமும் வெற்றிக்கு வழி மாத்திரமல்ல அவசியம் என்பதையும் உணர்த்தி நிற்கின்றது.

5. ஹி. 2இல் இடம்பெற்ற பத்ர் களத்தில் 300 பேர்தான் முஸ்லிம்கள் தரப்பில். எதிரிகள் இதை விட மும்மடங்கு அதிகம். ஆனாலும் முஸ்லிம்கள் பின்வாங்கவில்லை. ஹி. 3இல் நடந்த உஹ்த் யுத்தத்தில் சுமார் 700 பேர்தான் முஸ்லிம்கள். எதிரிகள் மூவாயிரம் பேர். முஸ்லிம்கள் எதிரிகளை களத்தில் சந்திக்கிறார்கள். ஆனால் ஹி. 6இல் இடம்பெற்ற ஹுதைபியா உடன்படிக்கை சமயத்தில் சுமார் 1400 பேர் முஸ்லிம்கள். பலம் பொருந்திய அணியாக ஸஹாபாக்கள் இருக்கிறார்கள். சொற்பமானவர்களாக இருக்கும் சமயத்தில் யுத்தம் செய்தவர்கள் ஆளணி அதிகம் இருந்த நேரத்தில் அதற்கு விரும்பவில்லை. இரத்தம் சிந்திப் பெற முடியாதவற்றை விட்டுக் கொடுப்பின் மூலம் பெற முடியும் என்ற சாத்தியமிருந்தால் அதைத்தான் தலைமைத்துவம் தேர்வு செய்ய வேண்டும். விட்டுக் கொடுத்தார்கள். ஹி. 08இல் மக்காவையே வெற்றி கொண்டார்கள்.

முடியுமானவற்றில் விட்டுக் கொடுப்புக்கள் அவசியம். சமூக நல்லிணக்கத்திற்கும் சுமுக வாழ்விற்கும் அது அடித்தளமிடும். இதை சில ஃபேஸ்புக் மற்றும் வட்ஸ்அப் போராளிகள் வேண்டுமானால் காட்டிக் கொடுப்பதாகவும் கூட்டிக் கொடுப்பதாகவும் கொக்கரிக்கலாம். நபி (ஸல்) அவர்கள் ஸஹாபாக்களின் அதிருப்தியை இவ்வாறான நேரங்களில் கண்டு கொள்ளவே இல்லை.

வெள்ளை ஜுப்பாக்களும் கறுப்பு அபாயாக்களும் ஹலால் சான்றிதழ்களும் இனவாதிகளின் நச்சுக் கருத்துக்களுக்கு தீனி போடக் கூடிய ஒன்றாக இன்றைய நாட்களில் அதிகம் இருக்கிறது.

முடியுமானவற்றில் மாற்று ஏற்பாடுகள் செய்து கொள்வது காலப் பொருத்தம் என்பது எனது தனிப்பட்ட கருத்து.

ஆடைகளுக்கு வரையறை உண்டு. வடிவம் கிடையாது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

தனித்துவம் பேணுகிறோம் என்று சொல்லிக் கொண்டு தனித்து வாழக் கூடாது. கலந்து வாழ்வோம் என்ற அடிப்படையில் கரைந்து போய் விடவும் கூடாது. இரண்டுக்கும் இடையில் நிதானமான போக்கும் தீர்க்கமான முடிவுகளும் காலத்தின் கட்டாயம்.

எதுவும் காலம் கடந்துவிடவில்லை. ஆனால் இன்னும் காலம் கடத்தக் கூடாது…