முத்இம் இப்னு அதீக்களுடைய உதவியை வேண்டி நிற்கும் இலங்கை முஸ்லிம்கள்

(Ash sheikh S.H.M.Faleel (Naleemi)

யார் இந்த முத்இம் என்ற கேள்வி எழலாம்? இவர் கி. பி. ஏழாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சிலை வணங்கிகளில் ஒருவர். நபி(ஸல்) அவர்களுக்கு அபூஜஹ்ல் அல்வலீத், அபூலஹப் போன்ற குறைஷித் தலைவர்கள் பயங்கரமான நெருக்குதல்களைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த கால கட்டத்தில் நபி(ஸல்) அவர்களுக்கு மிகவுமே தேவைபட்ட  உதவிகளைச் செய்தவர்.இவர் இஸ்லாத்தை கடைசி வரை தழுவியிருக்கவில்லை.ஆனால்,மிக இக்கட்டான இரண்டு சந்தர்ப்பங்களில் இஸ்லாத்தைப் பாதுகாத்தார்.

முதலாவது சந்தர்ப்பம்: முஸ்லிம்களும் முஸ்லிம்களுக்கு சார்பாக இருந்த பனூ ஹாஷிம்களும் அபூதாலிப் கணவாயில் ஒதுக்கி வைக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறி குறைஷித் தலைவர்களால் எழுதப்பட்டு கஃபதுல்லாஹ்வில் தொங்கவிடப்பட்டிருந்த பட்டயத்தை தனது கையால் உடைத்து எறிந்தவர் முத்இம் தான். குறைஷியர் மேற்கொண்ட இந்த அநியாயத்தை சகிக்க முடியாத அவரும் இன்னும் சிலரும் இதற்கான திட்டமிடலைச் செய்தார்கள். அதன் பின்னர் தான் நபி(ஸல்) உட்பட ஏனைய முஸ்லிம்களும் பனூ ஹாஷிம்களும் சுமார் 3 வருட துன்பத்தின் பின்னர் கணவாயிலிருந்து வெளிவர முடிந்தது.

இரண்டாம் சந்தர்ப்பம்: நபி (ஸல்) அவர்கள் ஸைத்(ரழி) அவர்களுடன் தாயிபிலிருந்து திரும்பி மக்காவை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தார்கள். மக்காவில் நுழைந்தால் கொல்லப்படும் ஆபத்து இருந்தது. குறைஷியர்கள் அன்னாரை எதிர்பார்த்திருந்தார்கள். இச்சந்தர்ப்பத்தில் முத்இம் இப்னு அதீயின் உதவியுடன் தான் அவர்கள் மக்காவில் நுழைந்தார்கள்.

 பொதுவாக மக்காவில் நுழைவதில் எவரும் ஆபத்தை எதிர்நோக்கினால் குறைசியர்களுக்கு மத்தியிலிருந்த  சமூக அந்தஸ்துள்ள ஒருவர் அத்தகையவருக்கு அபயம் வழங்கி பாதுகாக்கும் வழக்கம் ஒன்று அன்று இருந்து வந்தது. அதற்கு `இஜாரா` எனப்பட்டது.

நபி(ஸல்) அவர்கள் தாயிபிலிருந்து திரும்பிக் கொண்டிருந்த வேளை குறைஷியரில் எவரிடமிருந்து இஜாராவைப் பெறுவது என்று சிந்தித்தார்கள். அந்த வகையில் அக்னஸ் பின் ஷரீக், சுஹைல் இப்னு அமர் ஆகிய முக்கியஸ்தர்களிடம் தூதுவர்களை அனுப்பி இஜாரா தரும்படி வேண்டினார்கள்.  ஆனால், அவர்கள் அதனை வழங்க மறுத்து விட்ட சூழ்நிலையில் குஸாஆ எனப்படும் கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த ஒருவரை முத்இம் இப்னு அதீ இடத்தில் அனுப்பி இஜாரா வேண்டினார்கள். அப்போது அதற்கு விருப்பம் தெரிவித்த முத்இம் அன்னாரை தனது வீட்டுக்கு வரும்படி தூதுவர் மூலம் அழைத்தார். அதற்கமைய முத்இமின்  வீட்டுக்குச் சென்ற நபியவர்கள் அன்றைய இரவை அவரது வீட்டில் கழித்தார்கள். காலையானதும் முத்இமும் அவரது ஆறு ஆண் மக்களும் ஆயுதம் தரித்தார்கள். நபி(ஸல்) அவர்களை கஃபதுல்லாஹ்வுக்கு நுழைந்து தவாபில் ஈடுபடும்படி முத்இம் கூறினார். அவ்வேளை அவரும் மகன்மாரும் ஆயுதங்களுடன் பாதுகாப்பு வழங்கினார்கள். நபி(ஸல்) அவர்கள் கஃபதுல்லாஹ்வை தவாப்(வலம்)வந்த பொழுது முத்இம் அவருக்கு பின்னாலேயே சென்று கொண்டிருந்ததை அவதானித்த அபூசுப்யான் ‘‘அமுஜீருன் அவ் முத்தபிஉன்’’ (நீ அவருக்கு ‘இஜாரா கொடுக்கிறாயா அல்லது அவருக்குப் பின்னால் வெறுமனே சென்று கொண்டிருக்கிறாயா?) என்று கேட்ட போது முத்இம், `இல்லை இஜாரா கொடுக்கிறேன்` என்றார். எனவே, நபி (ஸல்)தனது வழிபாடுகளை பாதுகாப்பாகப் பூர்த்தி செய்த பின்னர் தனது வீட்டில் நுழையும் வரை முத்இமும் அவரது புதல்வர்களும் அன்னாருக்குப் பாதுகாப்பு கொடுத்தார்கள் என்று வரலாற்று நூல்கள் கூறுகின்றன.

முத்இம் இணை வைப்பவர்களில் ஒருவராகவும் பனூ நவ்பல் எனப்படும் கோத்திரத்தின் தலைவராகவும் மக்காவின் பிரமுகர்களில் ஒருவராகவும் இருந்தார். அவரது உதவியை- அடைக்கலத்தை நபி(ஸல்) அவர்கள் கேட்டுப் பெற்றிருக்கிறார்கள். முஸ்லிம்கள் தமக்கான உதவிகளை பிறசமயத்தவரிடமிருந்து பெற்றுக் கொள்ளலாம் என்பதை இது காட்டுகின்றது.

முஸ்லிம்களுக்காக்க் குரல்கொடுக்கும் பிறசமயத்தார்

 எனவே,முஸ்லிம் அல்லாத அனைவரையும் எமது எதிரிகள் என்ற பட்டியலில் நாம் சேர்த்து விட முடியாது. எமது கொள்கையை அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்ளாத போதிலும் அவர்களிற் சிலர் எம்முடன் மனிதாபிமான அடிப்படையிலான உறவுகளை வைத்துக் கொள்ளும் தயார் நிலையில் இருக்கலாம். நாம் உதவி கேட்டால் உதவி செய்ய தாராளமாக முன் வரலாம். ஒடுக்கப்படும் மக்களுக்காக குரல் கொடுக்கும் நிதானமும் மனவலிமையும் அவர்களுக்கு இருக்கலாம். அத்தகையவர்களுடன் நாம் நல்லுறவைப் பேணுவதுடன் அவர்களுக்கு நாம் கைமாறு செய்வதற்கும் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.

நபி (ஸல்) மதீனா வந்த பின்னர் முத்இம் 90 க்கு மேற்பட்ட வயதில் இறந்து விட்டார். பத்ர் யுத்தம் அதற்குப் பிறகு தான் நடைபெற்றது. பத்ர் யுத்தத்தில் குறைஷியர்களில் 70 பேர் சிறைபிடிக்கப்பட்ட வேளையில் நபி(ஸல்) அவர்கள் ‘‘முத்இம் இப்னு அதீ இன்று உயிருடன் இருந்திருந்து ,இந்த கைதிகள் விடயமாக என்னோடு பேசியிருந்தால் நான் அவர்களை அவருக்காக விடுவித்திருப்பேன்` (புகாரீ) என்றார்கள்.

மேற்கூறிய சம்பவங்களிலிருந்து முஸ்லிம்கள் அடக்கியொடுக்கப்படும் நிலைகளில் நல்லுள்ளம் படைத்த முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது உதவிகளைப் பெறமுடியும் என்பதுடன் முஸ்லிம்கள் அதிகாரமிக்கவர்களாக மாறிய பின்னர் அதற்கு கைமாறு செய்ய முடியும் என்பதும் தெளிவாகிறது.

இலங்கை முஸ்லிம்களது தேவை

இலங்கை முஸ்லிம்கள் மிகவும் இக்கட்டான ஒரு கால கட்டத்தை கடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். பல சர்வதேச, தேசிய சக்திகள்  முஸ்லிம்களை வேரறுத்து விடுவதற்கான திட்டங்களை நேரடியாகவும் திரை மறைவிலும் தீட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன. 2015 ஆம் ஆண்டில் நாடு தழுவிய ஒரு கலவரம் முஸ்லிம்களுக்கெதிராகக் கட்டவிழ்த்துவிடப்படலாம் என்ற அச்சம் பலமாக இருந்து வருகிறது. மியன்மாரில் நடந்தது போன்ற நிகழ்வுகளுக்கு இங்கு தூபமிடப்படுகிறதோ என்று நினைக்கத் தோன்றுகிறது. அல்லாஹ்தான் பாதுகாக்க வேண்டும்!

அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்திப்போம். எமது பாவங்களிலிருந்து விலகிக் கொள்வோம். எமது பக்கத்தில் தவறுகள் நிகழ்ந்திருக்கின்றனவா என்று சிந்திப்பதும் அப்படி இருந்தால் எம்மை நாம் திருத்துவதும் எமது கடமை . ஆனால் அத்துடன் நிறுத்திக் கொள்ளக்கூடாது. இந்த நாட்டில் எமது இருப்பை தக்க வைத்துக் கொள்ளவும் உடைந்து கொண்டு போகும், எமக்கும் பிற சமூகங்களுக்குமிடையிலான உறவை மீளவும் கட்டியெழுப்பவும் சமாதான சக வாழ்வை மேற்கொள்ளவும் நாம் தீவிர முயற்சிகளில் ஈடுபட வேண்டும். சாணக்கியத்தோடும் தூர நோக்கோடும் நகர்வுகள் தேவை. எமக்குள் மாத்திரம் குறுகிக் கொண்ட மூடுண்ட ஒரு சமூகமாக நாம் இங்கு வாழ முடியாது. பிற சமூகங்களுடன் நல்லுறவைப் பேணவும் அவர்களுக்கு மத்தியிலுள்ள நன் மக்களை எமது முயற்சிகளுக்கு உள்வாங்கவும் நாம் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.

பிற சமயத்தவரான அரசியல்வாதிகள், மனித உரிமை செயற்பாட்டாளர்கள், ,தொடர்பு சாதனத்துறையில் இருப்போர் , பல்கலைக்கழக மட்டங்களிலுள்ள அறிஞர்கள், சட்டத்துறையினர் ஆகியோருக்கு மத்தியிலுள்ள சிலர் முஸ்லிம்களுக்காக குரல் கொடுத்து வருகிறார்கள். முஸ்லிம் அமைச்சர்கள் கூட வாய் திறக்க தயங்கும் முஸ்லிம் சமூக அவலங்களைப் பற்றி அவர்கள் தைரியமாகப் பேசுகிறார்கள்; எழுதுகிறார்கள். அவர்களை நாம் இனம் கண்டு அவர்களுடன் கூட்டிணைந்து அவர்களைப் பயன்படுத்தி எமது சக வாழ்வுச் செயற்பாடுகளை முன்னெடுக்க வேண்டும். பெளத்த, இந்து, கிறிஸ்தவ மதப் பெரியார்களிற் சிலர் கூட இனவாதத்தை பகிரங்கமாக எதிர்க்கிறார்கள். இப்படியான சிலருடன் இணைந்து செயற்படுவதற்கான செயற்றிட்டமொன்றை சூரா சபையான ‘இலங்கை முஸ்லிம் அஸம்பிளி’ (SLMA) தற்போது வகுத்துவருகிறது.. ஏற்கனவே சில முஸ்லிம் அமைப்புக்களும் தனிமனிதர்களும் இப்படியான முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு வருவதனை வரவேற்கும் சூரா சபை அம்முயற்சிகள் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டு தீவிரப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்ற கருத்தைக் கொண்டிருக்கிறது.

நபிகளார் காலத்து உதாரணங்கள்

நபி (ஸல்) அவர்களது காலத்தில் இஸ்லாத்தின் வெற்றிக்குப் பின்புலத்தில் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களும் இருந்திருக்கிறார்கள் என்பது எமக்கு சிறந்த முன்மாதிரியாகும். 

1. முத்இம் இப்னு அதீயிடம் மாத்திரமன்றி , அபூதாலிப் போன்ற பெருந்தகைகளிடமும் நபி(ஸல்) அவர்கள் உதவிகளை கேட்டுப் பெற்றிருக்கிறார்கள்.

2. நபி(ஸல்) அவர்களுடன் மதீனத்து அன்ஸார்கள் அகபாவில் உடன்படிக்கை செய்த போது இஸ்லாத்தை தழுவாத நிலையில் இருந்த அப்பாஸ் அவர்கள் அங்கு பிரசன்னமாகியிருந்து நபி(ஸல்)அவர்களை பாதுகாத்தார்கள்.

3. நபி(ஸல்) அவர்கள் ஹிஜ்ரத் சென்ற போது அப்துல்லாஹ் இப்னு உரைகத் என்ற பிற சமயத்தவரின் உதவியைப் பெற்றார்கள். 

4. குறைஷியரது நடவடிக்கைகளை உளவு பார்ப்பதற்காக குஸாஆ கோத்திரத்தைச் சேர்ந்த முஸ்லிம் அல்லாதவர்களின் உதவியையும் நபிகளார்  பெற்றார்கள். 

5. முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுடன் ஹுதைபியா, நஜ்ரான் உடன்படிக்கைகளில் நபி(ஸல்) சம்பந்தப்பட்டார்கள்.

இவை அன்னாரது அரசியல் ராஜதந்திரத்துக்கான சான்றுகளாகும். 

நிபந்தனைகள் கைமாறுகளும்

ஆனால் உதவிகள் பெறப்படும் போதும் கூட்டுச் சேரும் போதும் உடன்படிக்கைகளின் போதும் முஸ்லிம் சமூகத்தின் நலன்களுக்கன்றி தனி மனித நலன்களுக்கு ஒரு போதும் முக்கியத்துவமளிக்கப்படலாகாது. சமூகத்தை காட்டிக் கொடுக்கும், தாரை வார்க்கும் வகையிலான எந்த நகர்வுகளும் அல்லாஹ்வினால் தடுக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

அதேவேளை,முஸ்லிம் அல்லாதவர்களது உதவியை நாடுவதும் அவர்களுடன் சேர்ந்து பணிபுரிவதும் இஸ்லாத்தைப் பொறுத்தவரையில் நயவஞ்சகத்தனமோ கபட நாடகமோ அல்ல. முஸ்லிம்கள் பலவீனர்களாக இருக்கும் போது மட்டுமே இவ்வாறு பிறரது தயவை நாடுவார்கள்; பலசாலிகளாக மாறிய பின்னர் பிறர் பற்றி அலட்டிக் கொள்ளமாட்டார்கள் என்று எவரும் கருத முடியாது. முஸ்லிம்கள் பலசாலிகளாக மாறிய பின்னர் தாம் பலவீனர்களாக இருந்த போது உதவியவர்களை ஒரு பொழுதும்  மறக்கமாட்டார்கள். ``முத்இம் உயிரோடு இருந்து அவர் பத்ர் கைதிகள் விடயமாக என்னோடு பேசியிருந்தால் நான் அவர்களை விடுதலை செய்திருப்பேன்’’ என்ற நபி (ஸல்) அவர்களது கூற்று இதனையே காட்டுகிறது.

நாம் பலசாலிகளாக மாறிய பின்னர் எமது தொகையும் பலமும் அதிகரித்து விட்டது தானே; இதற்குப் பிறகு நாம் பிறரது தயவில் வாழத் தேவையில்லை; அவர்களுடன் செய்த உடன்படிக்கைகளை நாம் மீறுவோம் என்று சிந்தித்தால் அது ஒரு முஸ்லிமின் பண்பல்ல என்பதை அல்லாஹ் பின்வருமாறு கூறுகிறான்.

‘‘ஒரு சமூகத்தவர் மற்றுமொரு சமூகத்தாரை விட அதிகமானவர்களாக இருக்கிறார்கள் என்னும் காரணத்தால் நீங்கள் உங்கள் சந்தியப்பிரமாணங்களை உங்களுக்கிடையில் ஏமாற்றும் சாதனங்களாக ஆக்கிக் கொள்ளாதீர்கள். நிச்சயமாக அல்லாஹ் உங்களை சோதிப்பதெல்லாம் இதன் மூலமாகத்தான்……. …..நீங்கள் உங்கள் சத்தியப் பிரமாணங்களை உங்களுக்கிடையில் மோசடிக்குரியவையாக ஆக்கிக் கொள்ளாதீர்கள்`` (16:92, 94)

எனவே முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையாக வாழும் சூழலில் பெரும்பான்மை இனத்தவர்களிடமிருந்து ஒதுங்கி வாழாமல் அவர்களது நல்ல காரியங்களில் ஒத்துழைப்பதுடன் முஸ்லிம் சமூக உரிமைகளை வென்றெடுக்கவும் நாட்டின் சமாதான சகவாழ்வை கட்டியெழுப்பவும் இதய சுத்தியோடும் அர்ப்பணிப்போடும் அவர்களுடன் இணைந்து செயற்படுவது காலத்தின் தேவையாகும். இது நபி வழியுமாகும். ஈற்றில் முஸ்லிம் சமூகம் மாத்திரமின்றி முழு நாட்டு சமூகங்களும் பயனடைய வேண்டும் என்ற பரந்த மனப்பாங்கும் இஹ்லாசும் இருப்பின் அல்லாஹ்வின் அருளும் மகத்தான கூலியும் கிட்டும். அல்லாஹ் உதவி செய்வானாக!