'என்னை காப்பாற்றிய இரத்தம்' Vs 'தம்பியா, ஹம்பயா

(MHM Niswer) 

நிச்சயமாக நாம் உங்களை ஓரளவு அச்சத்தாலும், பசியாலும், பொருள்கள், உயிர்கள், விளைச்சல்கள் ஆகியவற்றின் இழப்பினாலும் சோதிப்போம். (2:155) இது இன்றைய நமது இக்கட்டான சூழ்நிலைக்கு பொருந்தக்கூடிய குர் ஆன்  வசனம் என்றால் அது மிகை அல்ல.

அல்லாஹ்வே நாம் உங்களுக்கு சோதனைகளை கொடுப்போம் என்று சொல்லும் பொழுது நம்மால் எவ்வாறு அல்லாஹ்வின்  சோதனைகளில் இருந்து தப்பிக்க முடியும்? நபி மார்கள் உட்பட எல்லோரும் அல்லாஹ்வின் சோதனைகளுக்கு உட்படுபவர்களே.

அனால் ஒவ்வொரு வகையான சோதனைகளையும் எவ்வாறு முகம் கொடுப்பது என்பது தான் இங்கு மிக முக்கிய சிந்தனைக்கு உட்படுத்த வேண்டிய விடயமாக கருத வேண்டி இருக்கின்றது. 

இங்கு தான் பல சிக்கல்களும் இருக்கின்றன. அவை அரசியல் ரீதியிலா இல்லை ஜனநாயக ரீதியிலா என்பதாகும்.

அதற்கு முன் இந்த நாட்டில் நமது இப்போதைய இயலுமை எவ்வளவு என்பதும் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய ஒரு முக்கியமான விடயமாகும். அடுத்த நிமிடம் நமக்கு எதிராக என்ன அட்டுழியம் அரங்கேரப் போகின்றது என்று கூட  ஊகிக்க முடியாத அளவுக்கு தள்ளப்பட்டு இருப்பது ஒரு வேதனைக்குரிய விடயமே.

நம்பிக்கை கொண்டோரே! பொறுமையுடனும் தொழுகையுடனும் (இறைவனிடம்) உதவி தேடுங்கள்.  நிச்சயமாக அல்லாஹ் பொறுமையுடையவர்களுடன் இருக்கிறான் (2:153)

இது புனிதம் மிக்க குர் ஆன் வசனம் 

அனால் எம் பொறுமையை பார்த்து இவர்கள் பலவீனர்கள் என்று சொல்லுமளவுக்கு வைக்க கூடாது என்பதில் நாம் கவனம் செலுத்துவதும் இப்போதைய காலத்தின் கட்டாயமாகும். ஏன் என்றால், அதே புனித  குர் ஆன் இன்னொன்றையும் சொல்கிறது.

உங்களை எதிர்த்துப் போர் புரிபவர்களுடன் நீங்களும் அல்லாஹ்வின் பாதையில் போரிடுங்கள். ஆனால் வரம்பு மீறாதீர்கள். நிச்சயமாக அல்லாஹ் வரம்பு மீறுபவர்களை நேசிப்பதில்ல. (2:190) 

நமது முன்னோர்கள் மௌனிகளாக இருந்து விட்டதால் தான் இன்னோரன்ன இஸ்லாமிய விழுமியங்களை இழக்க நேர்ந்தது என்ற நம் சந்ததிகளின் பழி நம்மீது வர இடம் வைக்கக் கூடாது. 

பேய் ஓனான் தலை ஆட்டுவது போல் இலங்கையில் எந்த பள்ளியும் தாக்கதலுக்கு உள்ளாக்க பட வில்லை என்ற சிங்கள அமைச்சரின் பேச்சுக்கு தலை ஆட்டிய நமது முஸ்லிம் அரசியல் வாதிகளை நாம் இன்னுமா எதிர் பார்த்துக் கொண்டிருப்பது.  

அவர்களால் என்னதான் செய்ய முடியும். பாவம் அவர்கள் எப்போது அவர்கள் அரச ஆசனத்தில் அமர்ந்தர்களோ அப்போதே அவர்களின் வாய்களுக்கு பிளாஸ்டர்களை போட்டு விட்டார்கள். மீண்டும் தேர்தல் வரும் போது நம்  தேவைகளை அறிந்து சேவை செய்ய ஓடோடி வரும்போது நாங்களும் அனைத்து பற்களையும் காட்டிக்கொண்டு குடும்பத்திலுள்ள அனைத்து வாக்குகளையும் தாரை வார்த்து விடுவோம். காலம் காலமான எமது பழக்க தோசம் அல்லவா இது. எப்படி மாறும். நம்மை யாராலும் மாற்றவும் முடியாது. 

"மா ரெக லே - என்னை காப்பாற்றிய இரத்தம்" என்று நம்மை புகழ் பெற அழைத்த அதே வாயாலையே "தம்பியா, ஹம்பயா" என்று அழைகின்றர்களே, விக்கிரகங்களை உடைத்து வீச வேண்டிய நாமே அவர்கள் பன்சலைகளை துப்பரவு செய்த பின்னும் பள்ளிவச்சல்களுக்கு தாக்குதல் நடத்துகிறார்களே, இதை இன்னுமா பொறுமையாக பார்த்துகொண்டிருக்க வேண்டும்?

இந்த மௌனத்தின் பெயர் தான் என்ன? 

புலித்தோல் போர்த்திய மான் போல் இயலாமைக்கு இன்னும் எத்தனை நாள் தான் நாங்கள் பொறுமை என்று அர்த்தம் கொடுக்கப் போகின்றோமோ தெரியவில்லை.

313 சாஹாபக்களை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு அல்லாஹ்வின் உதவியோடு ஆயிரம் ஆயிரம் காபிர்களை வெற்றி கொண்ட சாமூகம் அல்லவா நாம். உயிரையும் கூட துச்சமாக் நினைத்து அல்லாஹ்வுக்காக போர் புரிந்த சாமூகதில் இருந்து வந்தவர்கள் அல்லவா நாம்.

சிந்திக்க வழங்கிய கால வரையறை எல்லாம் முடிந்து விட்டது. களத்தில் இறங்கும் நேரம் தான் இப்போது.

வேண்டுகோள் எல்லாம் போர் புரிவதோ அல்லது எதிர்த்து போராடுவதோ அல்ல. அமைதியான முறையில் எமக்கு இருக்கின்ற உரிமைகள ஓங்கிய குரலில் முழு இலங்கைக்கும் கேட்கின்ற தொனியில் தெரியப்படுத்த வேண்டும் என்பதே. எம் தனிப்பட்ட உரிமை உட்பட மார்க்கம் சம்மந்தப்பட்ட உரிமைகளில் தலையிட எவருக்கும் உரிமை இல்லை என்பதை ஒழுங்கு படுத்தப்பட்ட, கட்டுக்கோப்புடனான ஜனநாயக முறையில் செயல் படுத்துவது நமது இப்போதைய பர்ளு கிபாயா. 

இதை உணர்ந்து செயல் பட அல்லாஹ் எமக்கு அருள் புரிவானாக! ஆமீன்..