இன்றைய தேவை முஸ்லிம் கூட்டமைப்பு..!

(அபூ அல்தாபி)

அரசியல் யாப்புரீதியாகவும்,ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் மனிதவுரிமை சாசனத்தின் அடிப்படையிலும் ஒவ்வொரு மனிதனும் தாம் விரும்பிய சமயத்தைப் பின்பற்றவும்,தம் கலாசாரத்தைப்பேணி நடக்கவும் ;பூரண உரிமையைப்பெறுகிறான்.சிறுபான்மை மக்களைப்பாதுகாக்க வேண்டிய கடப்பாடு ஒவ்வொரு அரசின்மீதும் சுமத்தப்பட்டுள்ளது.இக்கடமையில் இருந்து அரசுகள் தவறிவிடும்போது சர்வதேசத்தலையீடு அங்கே நுழைய வாய்ப்பு ஏற்படுகிறது.

ஒரு காலத்தில் அதியுயர் சபையான பாராளுமன்ற சபாநாயகர் பதவி முஸ்லிம் ஒருவருக்கே வழங்கப்பட்டு வந்துள்ளது. இது ஆட்சியாளர்களால் முஸ்லிம்களுக்கு வழங்கப்பட்டு வந்த ஒரு கௌரவமாகவே கருதப்பட்டது.இன்று அந்த நிலை மாற்றமடைந்துள்ளது.முன்னாள் சபாநாயகர்கள் மர்ஹும் இஸ்மாயில் அவர்கள்,மர்ஹும் பாக்கீர்மாக்கார் அவர்கள்,எம்.எச்.முஹம்மட் அவர்கள்.

 நிதியமைச்சராக மர்ஹும் நெய்னாமரைக்கார் அவர்களும்,கல்வியமைச்சராக மர்ஹும் பதியுதீன் அவர்களும்,வெளிவிவகார அமைச்சராக மர்ஹும் ஏ.சி.எஸ்.ஹமீட் அவர்களும் புனர்வாழ்வு துறைமுகங்கள் அமைச்சராக எம்.எச்.எம்.அஸ்ரப் அவர்களும்.முஸ்லிம் கலாசார அமைச்சு செயற்பட்ட காலம் போன்றவற்றைப் பின்னோக்கிப் பார்க்கும் போது மீண்டும் முஸ்லிம்கட்கு அப்படியொரு கௌரவம் கிடைக்குமா? கிடைக்க அடிப்படைவாத இனவாதிகள் விடுவார்களா?

இப்போதெல்லாம் முஸ்லிம் ஒருவருக்கு சிறந்த சேவை செய்யக்கூடிய, அதிக தொழில் வாய்ப்புக்கொடுக்கக் கூடிய ஒரு அமைச்சு கிடைப்பது என்பது முயல் கொம்பாகவேயுள்ளது. இதற்கு யார் காரணம்.ஏன் ? முஸ்லிம்களை சந்தேகக் கண்கொண்டு பார்க்கிறார்கள்.அன்னியர்களின் படையெடுப்பின் போது தோளோடு தோளாக நின்று போராடியமைக்காகவா? ஆல்லது கள்ளிக்கோட்டையிலிருந்து முஸ்லிம் படையுதவியைப் பெற்றுக்கொடுத்தமைக்காகவா?சுதந்திரம் வழங்கப்பட்டபோது 50 + 50 கோராமல் பெரும்பான்மையினரோடு நின்றமைக்கான பரிசா?

என்று எமது முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகள் தனித்தனியாக சுயலாபங்களுக்காக பிரிந்து சென்றார்களோ,என்று முஸ்லிம் கட்சிகள் பல பல பிரிவுகளாக செயற்படத்தொடங்கினதோ அன்றிலிருந்து எமது பலமும் சிதைந்தது.அரசுகளும் எமது பலவீனத்தைப் புரிந்து கொண்டு மிகவும் சிறப்பாகக் காய்களை நகர்த்திக்கொள்கின்றன.

ஆட்சிக்கே வரமுடியாமல் எதிர்க்கட்சியில் இருந்துவந்த சிறிலங்கா சுதந்திரக்கட்சிக்கு ஆட்சியைப்பிடித்துக்கொடுத்தோர்.முஸ்லிம்கள் என்ற வரலாறு இன்று மறக்கப்பட்டுள்ளது .இழந்த எமது பலத்தை மீண்டும் கட்டியெழுப்ப வேண்டுமென்றால் முஸ்லிம் கூட்டமைப்பு உடனடியாக உருவாக்கப்படவேண்டும்.

சூடுகண்ட பூனை அடுப்பங்கரை நாடாது. இதேபோன்று நாம் எதிர்காலத்தில் நடந்து கொள்வோமாக.

ஆசாத் சாலி,முஜிபுர்ரஹ்மான் ,ரணில்விக்ரமசிங்க, மங்களசமரவீர, மனோகணேசன், சம்மந்தன் ,போன்றோர் , எமது முஸ்லிம் மக்களுக்காக குரல் கொடுக்கும்போது,அரசுடன் இருக்கின்ற முஸ்லிம் கட்சிகள் அடக்கி வாசிக்க வேண்டிய நிலையில் உள்ளன. அரசுக்குள் இருந்து கொண்டே அரசை விமர்சிப்பது கூட்டுப்பொறுப்பை மீறுவதாக அமையும்.

இலங்கைத்தமிழ் மக்களுக்காக இந்திய மத்திய அரசில் இருந்து வெளியேறிய தி.மு.கா இன் தியாகம் பெரியது.மத்திய அரசில் தனக்கிருந்த அமைச்சுக்களையே தூக்கி எறிவதென்றால் சாதாரண ஒரு விடயமல்ல.அவர்களால் அப்படிச் செய்யமுடியுமென்றால். ஏன்? எம்மால் முடியாது.கட்சியா? சுமூகமா?பதவிகளா? இதற்கான பதில்களை விரைவில் காணுங்கள்.

தெயட்ட கிருல நிகழ்வின்போதும்,அண்மைய ஹர்த்தாலின் போதும் முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகள் அரசின்பக்கம்,ஆனால் முஸ்லிம் மக்கள் அரசின் பக்கம் இல்லையென்ற பலமான செய்தி உலகுக்கு வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.இது மிகவும் பாரதுரமானது எதுவெல்லாம் செய்தால் முஸ்ல்pம்களின் மனம் அதிகம் பாதிக்கப்படுமோ அதையெல்லாம் செய்து முடித்துவிட்டனர்.இனவாதிகள்.இப்போது முஸ்லிம்களுக்குத் தேவை நாசக்கரமா? நேசக்கரமா? சிந்தியுங்கள்.